Doorbraak onderzoek moord Nicky Verstappen

Na twintig jaar intensief speuren is er een doorbraak te melden in de moord op Nicky Verstappen. Het elf jaar oude jongetje werd in 1998 dood gevonden in een sparrenperceel, op ongeveer een kilometer afstand van de jongerencamping waar hij toen verbleef.

Het zomerkamp

Zondag 9 augustus 1998 is eerste dag van het zomerkamp op De Heikop in Limburg. Een groep van zo’n veertig kinderen en hun begeleiders zijn gisteren met de bus aangekomen. Nicky is elf jaar, hij is voor de tweede keer op het zomerkamp. Twee jaar geleden was hij hier ook al, vorig jaar had hij niet meegegaan omdat hij last van heimwee had. Het kamp wordt georganiseerd door het plaatselijke jeugdwerk op het campingterrein op de Brunsummerheide. Nicky woont in Heibloem, een kerkdorp in het noordwesten van Limburg.

Camping De Heikop op de Brunsummerheide, vlakbij Landgraaf

‘Even plassen’

Het belooft een leuke week te worden. Twee kinderen ruziën over een pakje kauwgom, iemand brandt zich aan een lamp, maar verder is er die dag niets aan de hand. De kinderen spelen de hele dag. Na het eten gaan ze door, ze spelen ‘Verover de Achtergrens’. Dan is het tijd om de slaapzakken op te zoeken. Een dag vol met spelletjes zit erop. Die zondagavond gaat iedereen naar hun tenten, rond 22:00. De kampleiders blijven nog op, maar de laatsten gaan rond 02:00 ook slapen. Eén van Nicky’s tentgenoten ziet hem die ochtend, rond 05:00 nog. Maar dan, rond 08:00, is Nicky weg. Verdwenen. Niemand heeft hem in die tussentijd gezien of iets gehoord. Is hij misschien uit zijn tent gegaan om te plassen?

Zoeken

Men gaat op zoek. Iedereen helpt mee; de kinderen en de leidinggevenden, maar het blijft zonder resultaat. Nicky is echt weg. De paniek wordt met de minuut groter.  Affiches worden verspreid, ’s avonds komen mensen helpen zoeken. Van een zomerkamp is geen sprake meer, het tentenkamp wordt afgebroken. Nog vóór er technisch onderzoek was gedaan…

Die maandag wordt een grootschalige zoekactie opgestart. Politie, de marechaussee, militairen, een vliegtuig en een speurhond. Die avond, rond 21.00 uur, wordt het lichaam van Nicky gevonden. Hij ligt in een kerstbomenperceel, zo’n 1200 meter van het kampterrein. Hij heeft geen schoenen aan, hij draagt alleen een rode pyjamabroek. Wat is hier gebeurd? Is hij verkracht? Wie heeft hem vermoord?

Het tijdstip van overlijden van Nicky was verkeerd geschat. Daardoor had de politie minder aanknopingspunten dan ze eigenlijk wilde hebben. Er komen wat mensen voorbij, een man op een fiets. Maar al snel loopt het onderzoek vast. Er zijn geen aanknopingspunten meer. Maar de Limburgse politie blijft doorzoeken. Maar dagen, weken, zelfs maandenlang lijkt er niks te gebeuren. Hoe hard de politie ook zoekt, keiharde bewijzen komen er niet. Na vier jaar zonder uitzicht op een echte verdachte vragen Berthie en Peter, de ouders van Nicky, of zij het politiedossier mogen inzien. Misschien dat zij met een frisse blik naar het onderzoek kunnen kijken? Maar dat mag niet en de politie blijft halsstarrig bij haar standpunt. Er komen, door de jaren heen, vele verdachte mannen in beeld. Die stuk voor stuk moeten worden vrijgelaten. Tot wanhoop van Peter, Berthie en zusje Femke.

• 

• 

• 

Eindelijk een verdachte?

Tegenover het perceeltje waar Nicky werd gevonden, wordt een monumentje opgericht. Een donker marmeren paaltje met een gedicht en op de bovenkant, schuin afgehouwen, de geboorte- en sterfdatum van Nick. Het monumentje is een aantal keren beklad door een verwarde man van in de dertig. Hij legt ook brieven neer op het graf van Nicky waarin staat dat hij “meer weet over de moord”.

In november 2000 wordt een kampleider aangehouden als er over hem een aanklacht voor aanranding van een minderjarig meisje binnenkomt. De man wordt verhoord, maar ook hij mag weer gaan.

Zo komt ook Rochus V. in het vizier. Het is een junk, een stiefbroer van een kampleider. Ook de veroordeelde Duitse kindermoordenaar Marc Hoffman lijkt een kandidaat te zijn. Of de Fransman Michel Fourniret, die negen kindermoorden bekende. Maar ook hier komt de politie niet verder.

Of een andere Duitse kindermoordenaar, Martin Ney, die vanaf de jaren negentig minstens drie jongens vermoord en talloze aanrandingen gepleegd heeft.  De Duitse justitie verdenkt Ney van de moord op Nicky en van de moord op Jonathan Coulom in 2004 in Frankrijk. Maar ook Ney kan niet de moordenaar van Nicky zijn. Alweer gaan jaren voorbij zonder een lichtpuntje in deze zaak. Hoe hard de politie ook werkt.

En dan, op 9 januari 2007, wordt in Landgraaf wéér een man aangehouden: de 36-jarige Erik A. Hij bleek de brieven te hebben geschreven die op het graf van Nick zijn gevonden. Na enkele weken wordt hij weer vrijgelaten omdat hij psychisch in de war zou zijn en niets met de moord te maken kón hebben. Op 25 december 2007 wordt hij opnieuw aangehouden nadat het monument weer vernield was en er opnieuw een brief was aangetroffen. En ook op 13 april 2008 wordt ontdekt dat het monument opnieuw was vernield. Maar ook Erik moet weer weggestuurd worden.

Dan is W. aan de beurt. Deze notoire zedendelinquent uit Kerkrade wordt in 2001 gearresteerd. Hij werd in augustus ’98 op de Brunssummerheide gesignaleerd. Maar de precieze dag kan niet worden bewezen. Verschillende getuigen komen in de loop der jaren met herinneringen die W. verdacht maken. Hij is inmiddels overleden. Ook was er de kok van het seminarie Rolduc die Nicky vermoord kon hebben. Hij overleed in 1999.

Op 23 november 2010 werd het lichaam van de kampoudste Joos Barten (overleden in 2003) opgegraven. Zijn DNA werd vergeleken met de sporen die op Nicky’s lichaam waren gevonden. Voor misdaadverslaggever Peter R. de Vries, die al jarenlang een goede band heeft met Peter en Berthie, was hij al langer een mogelijke verdachte. In zijn eigen onderzoek kwam De Vries achter een veroordeling van Joos B. uit de jaren vijftig. Hij had ontucht gepleegd met kinderen. Maar zijn DNA bleek niet overeen te komen met het gevonden DNA-spoor. Hier liep het spoor vast. Inmiddels zit Martin Ney, de kindermoordenaar, een levenslange gevangenisstraf uit. Ook Michel Fourniret heeft die straf.

De opmaat

Eind januari 2018 maakt de Limburgse politie bekend een grootschalig DNA-verwantschapsonderzoek te gaan uitvoeren.In de komende tijd worden ruim 21.000 mannen opgeroepen die in 1998 woonachtig waren in de omgeving van Landgraaf en de Brunsummerheide. Zit er een familielid van de dader tussen die mannen? Dit jaar zal het twintig jaar geleden zijn dat Nicky werd omgebracht.

En dan, op 8 juni 2018, komt het verlossende telefoontje van het NFI: “Er is een 100 % match met de sporen op Nicky’s lichaam!” De familierechercheur belt Peter en Berthie op. Twee uur later zitten ze op het bureau. “We weten wie het is. We hebben een naam. Alleen, we weten niet wáár hij is.” is de boodschap. Het blijkt een onbekende van Nicky te zijn. “Dat maakt het erger” zegt Berthie, “want dat heeft het allemaal nóg enger gemaakt voor onze Nick..” Om het nog altijd doorgaande onderzoek naar meer sporen en meer mogelijke verdachten niet in het gedrang te laten komen, mogen Berthie en Peter aan niemand iets vertellen. Hoewel ze het van de daken willen schreeuwen. Maar als de recherche wederom vastloopt naar de ‘donor van de sporen’ op Nick’s lichaam, wordt een persconferentie gegeven. Met de vraag aan het publiek uit te kijken naar één man…

De laatste verdachte

Op woensdag 22 augustus 2018, iets meer dan 20 jaar na de moord, wordt op het politiebureau in Maastricht een persconferentie gegeven. De zaal zit bomvol. Berthie, Femke en Peter zitten naast Peter R. de Vries. De NOS, RTL 4, het ANP, Nu.nl… camera’s lopen, Twitter wordt gemonitord, er wordt druk getypt. Er is ‘grote doorbraak’ bij de moord, er is een match! Het is een 55-jarige man, hij heet Jos Brech en hij woonde toen in Simpelveld. Waar hij nu is weet niemand. In februari is hij weggegaan om te gaan wandelen in de Vogezen, Frankrijk.  Maar niemand heeft sindsdien contact met hem gehad. In april wordt hij als vermist opgegeven door zijn familie.

Brech is geboren op 29 oktober 1962, hij is 1.72 lang. Zijn laatst bekende woonplaats is Veendam. Hij staat inmiddels nationaal en  internationaal gesignaleerd. Op verschillende websites wordt zijn gezicht getoond. Het kan wel zijn dat, doordat hij lucht gekregen heeft van zijn opsporing, hij zijn uiterlijk heeft veranderd. Er is een Europees aanhoudingsbevel tegen de verdachte uitgevaardigd en hij wordt op de nationale opsporingslijst geplaatst. De man op de fiets, die tijdens het onderzoek naar het lichaam op het kerstbomenperceel zei onderweg naar huis te zijn, blijkt de man te zijn die ze al die jaren hebben gezocht!

• 

• 

• 

• 

• 

Op 23-jarige leeftijd raakt hij betrokken bij een zedendelict, in 1985. Brech is nooit veroordeeld voor deze zaak, maar is er wel voor behandeld.  Van die zaak is nu, in 2018, niets meer van terug te vinden in de politiedossiers. Deze zaken zijn allang verjaard. Brech was 35 jaar toen hij in Heerlen een lid van scouting was. Hij werkte na 1998, de moord op Nicky dus, op een kinderdagverblijf in Nuth. Hij woonde in 1998 in Simpelveld bij zijn moeder. Nu leeft hij relatieloos. De politie gaat er niet vanuit dat hij inmiddels suïcide heeft gepleegd. Hij was, vlak voor hij verdween, nog even in Simpelveld gezien. Waarschijnlijk om naar zijn overleden moeder te gaan.

Elk jaar, als het zomerkamp weer begint, komt ook die harde confrontatie weer bij Jeugdwerk Heibloem. En wordt Nicky Verstappen herdacht.