De ouders van de vermoorde Ximena Pieterse eisen een schadevergoeding. Vandaag moeten zij de rechtbank overtuigen dat ze schade hebben geleden door de moord.
Wat vooraf ging
Op de avond van 24 februari 2012 ging Ximena naar een feest. Ze ging daar weg om andere vrienden gedag te zeggen maar daar mocht ze, omdat ze teveel alcohol ophad, niet naar binnen. Buitengesloten met een leeg mobieltje nam ze plaats op een bankje. Daar gezeten knoopte een man met haar een praatje aan. De 25-jarige man, Stanley Elio A., bood haar een slaapplaats aan bij hem thuis. De volgende morgen vroeg werd het meisje op de stoep van zijn huis aan de Goudenregenstraat in Den Haag gevonden door een voorbijgangster. Het slachtoffer was ontkleed en had twintig messteken in haar hals en rug. Volgens de voorbijgangster had het meisje haar ogen nog open. Enkele uren daarna werd het slachtoffer geïdentificeerd.
Stanley A. had die ochtend een vriendin van hem ge-SMS’t en schreef dat hij “iets ergs had gedaan en dat hij zichzelf zou aangeven.” Hij verklaarde onder invloed van speed te zijn geweest. Hij verklaarde op het politiebureau Ximena niet seksueel te hebben misbruikt en dat zij vrijwillig met hem mee was gegaan. In het Utrechtse Pieter Baan Centrum kwamen tijdens het onderzoek naar moord op Ximena twee begeleiders tot de conclusie dat Stanley een pestverleden heeft en lijdt aan het syndroom van Asperger. Dat heeft mogelijk ertoe bijgedragen dat Stanley tot deze daad kwam. Het was de tweede keer dat Stanley iemand stak met een mes. Politie-onderzoek wees uit dat hij in 2002 al eens iemand had neergestoken en dat hij daarvoor jeugd-TBS (ook wel PIJ-maatregel) had gekregen. Over deze periode schreef Stanley een dagboek.
In een brief aan zijn begeleiders schreef Stanley: “Maar ik blijf vooral steeds terugkomen op het punt dat ik telkens alle herinneringen blijf afspelen, dat ik elke keer heimwee blijf houden naar de periode dat ik me echt goed voelde… Maar tegelijkertijd blijven de gedachten, om iemand iets aan te doen rond mij hangen. Het maakt mij angstig hoe lekker ik mij soms voel als ik denk aan dat ik iemand het leven uit steek. Maar dan zijn we weer terug bij af.” Stanley zou om hulp hebben gevraagd maar niet gekregen. Toch vond het OM dat het te makkelijk was met een “beschuldigende vinger te wijzen naar de hulpverlening.”
Voorafgaand aan de moord, zo verklaarde hij ter zitting, kon hij zich van de moord zelf niets herinneren. Toen hij de deur uitliep om de hond uit te laten zag hij haar liggen en concludeerde dat hij dat moet hebben gedaan. Stanley krijgt zeven jaar cel met TBS. Hij ging tegen de straf in hoger beroep, maar trok deze later weer in.
Het afscheid
Bij de afscheidsceremonie hield onder anderen de moeder van Ximena een emotionele toespraak. Ze zei daar onder meer dat ze heel veel van haar dochter heeft geleerd, om de mooie dingen van het leven en van andere mensen te zien. Ze sloot haar toespraak af met “Untill we meet again!”
Schadevergoeding
Nu eisen de ouders Robert en Manuela een schadevergoeding wel. Vandaag zullen ze de rechtbank moeten overtuigen dat ze schade hebben geleden. De hoogte van de schadevergoeding is 45.000 euro.
De 15-jarige Ximena Pieterse uit Nootdorp hield van rugby. Ze was heel fanatiek, zoals een vriendin haar omschreef: “verliezen was geen optie”.
