De Utrechtse tramschutter, die niet lang geleden levenslang heeft gekregen voor de aanslag in 2019, stond vóór dat die zaak liep, terecht voor een andere zaak: een verkrachting.
En hoewel juridisch deze twee zaken niets met elkaar te maken hebben, ging het vandaag veel over 18 maart 2019: de aanslag met de tram. Inmiddels zit Gökman een levenslange celstraf uit in Vught. Daarom kan hij geen celstraf krijgen voor deze, tweede, zaak.
De verdachte is niet in de Utrechtse rechtbank aanwezig, hij heeft afstand gedaan van zijn recht de zaak bij te wonen. Het slachtoffer, Angelique, is er wel. Ze maakt gebruik van haar spreekrecht: “Ik ben voorbereid, ik weet dat dit gaat gebeuren.”
Terug in de tijd. Angelique en Gökman kennen elkaar al een jaar of zes. Ze hebben een goede relatie, al wonen ze niet bij elkaar. En ze hebben vrijwillig seks. Ze geeft om hem, “hij zit in mijn hart” schrijft ze aan een vriend. Maar in 2017 gaat het mis, Gökman staat in de nacht van 10 juli voor de deur en zij doet open. Gökman is dronken, volgens Angelique, en opgefokt door een ruzie met een buurjongen van haar. Gökman zou hem ook hebben bedreigd. Maar zij laat hem wel binnen. Het samenzijn wordt steeds heftiger en onvriendelijker. Angelique zegt van ‘wat ruigere seks’ te houden, en dat is belangrijk voor de strafzaak. Want waar ligt de grens? En hoe duidelijk zijn die grenzen?
In elk geval gaat Gökman ver, te ver volgens Angelique. De normaal vrijwillige seks wordt die nacht gedwongen en hij mishandelt haar. Hij slaat haar en bijt. Ook maakt hij een puinhoop van haar huis. “Het stonk naar whisky en het was plakkerig.” Nadien heeft zij whatsapp-contact gehad met een aantal vrienden. “Hij is gek, ik kan niet meer.”schrijft ze. Een vriend appt haar terug: “Je moet voor jezelf opkomen.” En dat is een steun in de rug van Angelique. Ze doet een week later aangifte.
De bijtwonden op haar lichaam zijn duidelijk te zien, maar te vaag om er verder onderzoek mee te doen. De vraag beantwoorden wie er gebeten heeft kan door middel van die verwondingen niet worden beantwoord, volgens de advocaat van Gökman. Dat had als aanvullend bewijs kunnen dienen.
Angelique geeft in haar slachtofferverklaring een duidelijk signaal af: ze is strijdbaar. “Je zal nooit beseffen wat jij in mij kapot hebt gemaakt. Ik word om het uur wakker, nachtmerries. Ik ben totaal kapot, hoe kan ik ooit nog een mens vertrouwen? Ik was het huis aan het schoonmaken, toen ik het nieuws van de aanslag hoorde. Later hoorde ik zijn naam. ‘Hij komt mij doodmaken’ dacht ik. Op de dag van de tramaanslag werd ik meegenomen naar het bureau. Ze vroegen me of ik wist waar mijn verkrachter was. Op het moment dat ik naar buiten liep, op de binnenplaats van het bureau, kwam net de stoet met Gökman binnen. Ik kreeg een waas voor mijn ogen, ik weet niet meer wat ik geschreeuwd heb. Maar ik kom er overheen, ik ben een vechtster!”
De vrouw nam Gökman in het begin van hun relatie in bescherming, hij had problemen met drank en drugs. Totdat ze hoorde dat T. vreemd ging en prostituees bezocht. Ze had toen al vermoedens dat het mis zou gaan met Gökman. “Ik heb gewaarschuwd voor hem. Ik wist dat hij dat zou doen in de tram. Waarom is er niet naar mij geluisterd?” Ze leeft met een schuldgevoel na de tramaanslag.
Gökman heeft tijdens een verhoor ontkend orale seks met haar te hebben gehad en haar te hebben gebeten, maar bekende wel over haar heen te hebben geplast. Volgens hem was dat op uitdrukkelijk verzoek van Angelique. Jarenlang heeft hij die wensen niet gehonoreerd, waarom nu wel? “Om er van af te zijn. Ze heeft het me al vijf jaar gevraagd.” was toen zijn antwoord.
Angelique heeft moeten verhuizen, om te ontsnappen uit ‘dat gruwelhuis’, waar ze vóór de verkrachting fijn woonde. Ze kon er niet meer blijven. Al in 2017 gaf ze dat aan, maar pas in 2020 heeft die verhuizing daadwerkelijk plaatsgevonden. Ze lijdt sinds de aanval aan stressstoornissen, “die PTSS heeft hij mij aangedaan, dat maakt mij kapot.” Ze heeft een lening moeten afsluiten om te kunnen verhuizen. Dat geld wil ze terug van Gökman.
Volgens het OM is Gökman strafbaar, “hij had alleen oog voor zijn eigen lustgevoelens.” Getuigenverklaringen ondersteunen haar verhaal, hoewel tijdens buurtonderzoek niemand Angelique’s geschreeuw heeft gehoord. De rechter benadrukt dat getuigenverklaringen gekleurd kunnen zijn, door het beeld dat van Gökman is ontstaan na de tramaanslag. Desalniettemin zijn ze van grote waarde voor dit proces.
Maar omdat hij al een levenslange gevangenisstraf uitzit, kan hij er geen straf meer bij krijgen. Daarom vraagt het OM om Gökman schuldig te verklaren en de rechtbank in overweging te nemen de schadeclaims in te willigen. Daarover doet de rechter over twee weken uitspraak.
Waardeer dit artikel
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
[paytium name=”Eenmalige donatie Bas Dekkers” description=”Eenmalige donatie Bas Dekkers”] [paytium_dropdown label=”Ik doneer” options=”1,50/5/10/25/100/250″ options_are_amounts=”true” /] [paytium_total label=”Mijn gekozen donatie” /] [/paytium]
